எஸ். ராமகிருஷ்ணனின் - யாமம்.- உயிர்மை வெளியீடு - ஒரு பார்வை

ஒரு வரலாற்று நாவலுக்குரிய பெரும் முனைப்போடு எழுதப்பட்ட சமூக நாவல். கதைக்களம் நம்மைச்சுற்றியுள்ள பகுதிகளாயும், கதை மாந்தர்கள் பெரும்பாலும் நமக்கு மிகவும் பரிச்சியப்பட்ட தளங்களிலிருந்து பேசுபவர்களாய் இருப்பதாலேயும் நம்மால் கதையின் ஓட்டத்தில் மிக எளிதாக கலந்து கொள்ள முடிகிறது. எதார்த்தங்களை அதிகம் மீறாத புனைவுகள் பெறும் அங்கீகாரங்களை இப்புத்தகமும் பெற்றுச்செல்கிறது.

மதரா பட்டணம் உருவாகும் விதமும், படிப்படியாய் அது ஆங்கிலேயர் வசம் தனை இழக்கும் பாங்கும் மிகவும் எளிமையாக அதே சமயம் அதிக வார்த்தை விரயமின்றி எஸ்ராவால் சொல்ல முடிந்தது மிகவும் ஆசுவாசமாய் உள்ளது.

முக்கிய கதை மாந்தர்களான பத்ரகிரி, கிருஷ்ணப்ப கரையாளர், அப்துல் கரீம், சதாசிவப் பண்டாரம், ஆகியோர் ஒருவருக்கொருவர் நேரடியாய் தொடர்பற்றிருந்தாலும் இவர்கள் அனைவரையும் ஒருங்கிணைக்கும் ஒரு மாயக்கயிராக “யாமம்” எனும் ஒரு வாசனைத்திரவியமும் கதை மாந்தருள் ஒருவராக திகழ்கிறது. வாசனைகளின் பின்னே செல்லும் மனித மனமும் அம்மாந்தர்களின் வாழ்க்கை முடிவுகளும், வாசனைகளைத் துறந்து ஓடும் சதாசிவப்பண்டாரத்தின் வாழ்வும் அந்திமத்தில் அவர் வாழ்வின் சுகந்தமும் நேரடியாய் பேசப்படாத கருப்பொருளாகிறது.

இருளும், இரவும் எப்போதும் போலவே எஸ் ராவால் தவிர்க்கப்படாத ஒன்றாக இங்கேயும் பேசப்பட்டுள்ளது.

அப்துல் கரீமின் மனைவி சுரையா, வாஹிதா, ஏழைக்குடும்பத்தில் பிறந்து சிறு ஆசைகளோடும், மிகப்பெரிய எதிர்பார்ப்புக்களோடும் அப்துல் கரீமின் குடும்பத்தின் சந்தோஷத்திலும், துக்கத்திலும் பங்கு கொள்ளும் சந்தீபா, வேசையாக படைக்கப்பட்டிருக்கும் எலிசபத், சொத்துக்களையெல்லாம் தொலைத்து விட்டு அதற்காக கால நிர்ணயங்களில்லாமல் போராடிக்கொண்டிருக்கும் கிருஷ்ணப்ப கரையாளார், ஓராயிரம் வளங்களை தன்னுள்ளே கொண்டிருந்தாலும் தன் இரகசிய நன்பனுக்கு மட்டுமே தனை வெளிக்காட்டிக்கொண்டிருக்கும் மேல்மலை (மாஞ்சோலையாயிருக்கும் என்று எண்ணுகிறேன்), தனயனுக்கு தந்தையின் இடத்தில் இருந்து வழிகாட்டும் பத்ரகிரி, ஏதோ ஒரு உணர்வுகளால் உந்தப்பட்டு மைத்துனரோடு தனைப்பிணத்துக்கொள்ளும் தையல், உல்லாசமான உணர்வுக்குவியலோடு சற்குணம், திருநீலகண்டம் என்று தானே பெயரிட்ட ஒரு விலங்கினத்தோடு தன்னை பிணைத்துக்கொண்டு எதையோ தேடி அதனுடன் பயணிக்கும் சதாசிவப்பண்டாரம், இப்படி அனைவருமே தன்னியல்புகளை மீறி சூழ்நிலைகளின் கரங்களில் கைதிகளாகி பின் எதிர்மறை உணர்வுகளோடு மீள்வதையும் அதை கண்கூடாகக் கண்டு தன்னுள்ளே பொதிந்துகொள்ளும் ஒரு மவுன சாட்சியாக இரவும் நம்மோடே பயணிக்கிறது.

யாமம் எனும் நறுமணத்தை உருவாக்கக்கூடிய இரககசியத்தை கரீமின் மூதாதையர்களுக்கு எடுத்துச்சொல்லும் “சூபி ஞானி அல் அசர் முஸாபா” கேட்கும் கேள்விகளும் அதற்குண்டான பதில்களும் மீண்டும் மீண்டும் படிக்கத்தூண்டும் பக்கங்கள், வாழ்க்கை பற்றிய பல கேள்விகளோடு தேடிக்கொண்டிருக்கும் அனைவருக்கும் ஒரு கயிற்றின் நுனியை காட்டிச்செல்லும் வல்லமை கொண்ட பக்கங்கள் என்று சொன்னால் அது மிகயாகது.

எஸ்ரா தன் அடுத்த பரிணாமங்களை நோக்கி நகரத்தொடங்கிவிட்டாரோ என்ற கேள்வியும் தவிர்க்க முடியாததாகிறது.